Iechyd a Lles | Cara Dy Gorff, Cara Dy Hun

Seren Phillips o Glwb Ffermwyr Ifanc Llawhaden, Sir Benfro, sy’n trafod delwedd y corff, a’r pwysigrwydd i garu dy hun yn yr oes sydd ohoni...

Ro’n i'n arfer meddwl fy mod i'n dew. Ro’n i'n arfer meddwl na allwn i wisgo topiau dros y bogel, na sgertiau byr nac unrhyw jîns nad oedden nhw'n elastig. Ond mi ro’n i’n anghywir - mae gan bob corff hawl i gael yr un breintiau yn union. Oherwydd eich bod chi'n brydferth, rydych chi'n ddynol, ac rydych chi'n deilwng - yn union fel pawb arall.

Ers talwm roedd gen i ofn y gair braster, fel rhai ohonoch chi, dw i’n tybio. Fe wnes i ei drin fel y peth drwg, ofnadwy hwn y bu'n rhaid i mi ddianc ohono, ac, os ydw i'n bod yn onest, dw i'n dal i deimlo felly weithiau.

Yn y gymdeithas sydd ohoni, caru eich corff yw'r dial perffaith yn y pen draw. Mae menywod yn arbennig yn cael eu targedu gan gwmnïau sy'n ceisio gwerthu hufen gwrth-heneiddio, neu siampŵau swanc, neu raseli drud, gan geisio gwneud i ni gasáu blew naturiol ein corff a dirmygu'r poen meddwl sydd gyda ni am heneiddio, fel petai'r diafol ei hun yn hen fenyw gyda gwallt llwyd, crychau a bol crwn. Fel petai ein gwedd yn bwysicach na'n hapusrwydd.

Ydw dw i’n cyfaddef, dw i wedi treulio llawer i noson yn gwneud masgiau wyneb a cholur ac eillio fy nghoesau heibio fy mhengliniau am unwaith, ond mae gwahaniaeth rhwng dim ond eisiau edrych yn ‘bert’ a chasáu'ch corff ac eisiau ei newid, i dawelu’r byd rydyn ni'n byw ynddo.

Mae ein ‘amherffeithrwydd’ o fudd i'n cymdeithas. Maen nhw eisiau i ni deimlo'n ansicr, yn annheilwng, yn hyll, oherwydd wedyn maen nhw'n gallu gwerthu te colli pwysau a bandiau gwasg a fitaminau gwallt. Ond y gwir yw, ry’n ni i gyd yn brydferth, pob un ohonom ni. A does dim rhaid i ni ffitio'r ddelwedd ‘berffaith’ - mae blodau'n bert, ond yna mae goleuadau Nadolig yn dlws hefyd ac maen nhw'n hollol wahanol.

Rydyn ni'n cael ein dysgu o oedran ifanc bod tewdra yn rhywbeth sy’n gywilyddus - nid yw'n rhywbeth sy'n cael ei ddweud o reidrwydd ond mae'n cael ei ddysgu trwy'r ffordd mae mamau’n edrych mewn drychau, yn ceisio sugno eu boliau i mewn, sylwadau bach fel "dim ond puppy fat yw e” a chymaint o arferion eraill sy'n cael eu hystyried yn 'normaľ’ yn ein cymdeithas, sydd mewn gwirionedd yn creu amgylchedd gwenwynig i'n ffrindiau tew.

Mae bron i 90% o ferched yn eu harddegau yn anhapus â'u cyrff, ac o'r nifer hwnnw, dywedodd 9 o bob 10 eu bod yn credu bod gan eu mamau eu hunain ansicrwydd yn nelwedd eu cyrff. Mae hyn yn dangos pa mor ddifrifol yw'r epidemig obsesiwn corff hwn - mae mamau'n trosglwyddo ansicrwydd i'w merched, trwy adael i’w holl gwerth fod yn seiliedig ar y rhif yna sydd ar y glorian. Pan mae pawb yn sgrechian arnoch chi i golli pwysau, gall fod mor hawdd mynd i lawr y llwybr anghywir - gall dietau fad droi’n gyflym at faterion problemau iechyd meddwl go iawn a phryderon iechyd cyffredinol, ac ni ellir eu diystyru mwyach.

Er bod yn rhaid i ni beidio â chau llygaid ar broblemau pobl sy’n cario tipyn o bwysau, mae'n rhaid i ni hefyd edrych ar sut mae pobl denau yn cael eu trin - mae yna gyfarthiadau sbeitlyd fel "wyt ti hyd yn oed yn bwyta?" a "rho rywfaint o gig ar dy esgyrn, wir!" fel pe bai gennym ni fel cymdeithas yr hawl i leisio barn am gyrff pobl eraill. Mae’n ymddangos na allwn ni ennill - mae’n rhaid bod yn fwy tenau, yn fwy tew, yn fyrrach neu’n dalach; i fod yn rhywbeth nad ydym. Ond os mai dyma'r ffordd yr ydym bob amser yn mynd i gael ein trin pam bod angen gwrando ac ildio? Pam rhoi boddhad i gymdeithas sy’n ein bychanu ni gymaint nes ein bod yn gwrando ar bob sylw negyddol sydd gan bawb i'w ddweud? Oherwydd ar ddiwedd y dydd, ni allwch blesio pob un o'r 7 biliwn o bobl yn y byd felly pam na wnewch chi ddim ond ymdrechu i blesio'ch hun?

Efallai eich bod chi'n meddwl fy mod i'n gwneud ffws am ddim byd - ei bod hi'n naturiol i bobl deimlo'n ansicr ar brydiau - ond a fyddech chi'n dal i feddwl pe bawn i'n dweud wrthych fod 75% o ferched sydd â hunan-barch isel wedi nodi eu bod yn gweithredu ar sylwadau negyddol, sy’n gallu arwain at broblemau fel anhwylderau bwyta.

Nid yw gweld y gorau yn nelwedd y corff yn ymwneud ag eithrio pobl; mae'n ymwneud â derbyn pawb, hyd yn oed os nad ydyn nhw'n caru eu corff eto.

Ond beth yw "gweld y gorau yn nelwedd y corff"? Yn ôl Whisper, mae 35.1% yn diffinio positifrwydd y corff fel "bod yn iawn gyda'ch diffygion", mae 29.3% yn ei ddiffinio fel "caru'ch hun", mae ychydig dros 20% yn ei ddiffinio fel "bod yn hyderus" ac mae bron i 15 % yn ei ddiffinio fel "gwerthfawrogi eich corff".

I mi, positifrwydd y corff yw'r holl bethau hyn a mwy. Mae'n ymwneud â charu'r corff sydd gennych chi, hyd yn oed os ydych chi am ei newid. Mae'n ymwneud â derbyn pwy ydych chi ac am wneud eich corff yn rhywbeth rydych chi'n falch ohono. Nid yw positifrwydd y corff yn ymwneud â ffitio mowld cymdeithas - mae'n ymwneud â charu'ch corff am yr hyn ydyw, hyd yn oed os mai dim ond dros dro yw eich corff ar hyn o bryd.

Yr hyn yr wyf yn ei olygu wrth hynny yw ei bod yn iawn bod eisiau newid. Ond gwnewch yn siŵr, os byddwch chi'n newid eich hun, am y rhesymau cywir - eich gwneud chi'n hapus ac yn iach - nid oherwydd eich bod chi eisiau ffitio i mewn neu deimlo dan bwysau i newid eich hun.

Mae llawdriniaeth blastig bob amser wedi bod yn bwnc dadleuol - mae'n ddiwydiant wedi'i adeiladu ar ansicrwydd pobl, wedi'r cyfan. Ymhelaethiad y fron yw’r weithdrefn fwyaf poblogaidd yng ngwledydd Prydain, gyda dros 8,000 o lawdriniaethau yn 2017, 7% yn uwch nag yn 2016, tra bod liposugno i lawr 29% yn 2017 sy’n dangos newid yn ansicrwydd menywod - o’u nodweddion wyneb i’w cyrff. Rheswm posib dros y newid hwn yw oes newydd fitspiration - ewch i sgrolio trwy Instagram ac rwy'n gwarantu y byddwch chi'n gweld o leiaf un llun o seleb enwog wedi'i olygu'n chwerthinllyd.

Mewn cymdeithas dywedir wrthym mai braster yw'r gelyn a nawr, yn fwy nag erioed, gallwn weld bod perffeithrwydd ond un clic i ffwrdd ...

Mae'r cyfryngau cymdeithasol wedi cael effaith enfawr ar ddelwedd y corff ac iechyd meddwl pobl ifanc. Oeddech chi'n gwybod bod defnyddwyr helaeth o gyfryngau cymdeithasol dair gwaith yn fwy tebygol o fod yn isel eu hysbryd na defnyddwyr achlysurol? Neu fod pobl ifanc yn eu harddegau sy'n treulio mwy na 5 awr y dydd ar eu ffonau 2 waith yn fwy tebygol o ddangos symptomau iselder na phobl ifanc yn eu harddegau sy'n treulio awr ar eu ffonau? NEU fod dros hanner y menywod yn golygu pob un o'u lluniau cyn eu postio?

Ro’n i'n arfer meddwl fy mod i'n annheilwng. Ro’n i'n arfer meddwl nad oedd modd i neb fy ngharu ac na allai neb fy ngweld fel unrhyw beth mwy na ffrind da. Ond heddiw, mi wn fy mod yn brydferth, a gwn fod cymaint o bobl yn fy ngharu. Gan gynnwys fy hun. A gobeithio y gwnewch chi un diwrnod hefyd. Oherwydd os gallaf i ei wneud, pam lai na allwch chi ei wneud?

Heddiw, gweddïaf fy mod wedi rhoi gobaith i chi - gobaith i'r gymdeithas, y presennol a'r dyfodol. A gobeithio y byddwch chi'n ymuno â'r frwydr - y frwydr am ddyfodol gwell, mwy caredig i'r genhedlaeth nesaf. Y frwydr am gariad. Y frwydr dros ryddid. Y frwydr dros ein yfory.

Seren x